Wiadomo jeśli konate byłby dostępny to wiadomo że konate . To samo z atakiem Diaz na lewe elliott na prawe ew jota na atak . Jest kilka opcji .
Diaz—Firmino–Elliott
Wszytsko zależy od formy . I od taktyki na dany zespół , ale chodzi o to żeby wprowadzić coś świeżego .
Lijnders’ impact on Liverpool’s system
So, this is a piece I’ve been working on for quite some time now.
Back in September 2019, I put together an article for the Liverpool Echo looking at Pep Lijnders as a potential successor to Jurgen Klopp as Liverpool manager. You can read the piece in full here if you’re interested.
I went back and watched his NEC side to get a better understanding of what Lijnders was about as a manager. What was his managerial style? What tactics was he fond of?
His first game at the helm was a home match against Go Ahead Eagles and immediately it all seemed familiar. At the time of writing that piece for the Liverpool Echo, the Reds had been using their wide forwards in fairly wide areas, almost as wingers.
They would hold the width while the central midfielders would push on and occupy the spaces either side of the centre-forward. It was noticeable in the 4-1 win over Norwich City on the opening day of the season and then in the Super Cup match against Chelsea.
In the example above, Roberto Firmino is the widest player on the left while Sadio Mane plays centrally. It is James Milner making the run between the two forwards while the Reds build play on their right-flank.
In this example, you can see Salah in the wide right position with Milner and Jordan Henderson either side of Firmino.
This was the dynamic early on in the 2019/20 campaign. It differed from what we’d seen during the 2018/19 season when the midfielders acted more as facilitators, allowing the full-backs to join the attack and hold the width while Mane and Salah cut inside.
It was a short-lived experiment with Klopp reverting to the tried and tested formula after a few weeks. I’m not entirely sure why, though it could’ve been tied to the fact the Reds struggled to keep clean sheets. In their opening 12 matches across the Premier League and Champions League, Liverpool kept just two clean sheets and conceded 13 goals. That may have influenced the manager’s thinking.
Why am I talking about this now? Well, this shape is also similar to the one being used by the Reds this season too. We’re seeing the midfielders vacate their zones in the middle third to support the attack in central areas. We’re also seeing the full-backs pop up in central areas on a regular basis.
When things are going well, there is not an in-depth inquest into why this is the case. However, when things aren’t going well, it is analysed to the nth degree.
The team haven’t yet nailed this new approach and we’re seeing gaps in midfield that are exploited during transitions. Post-match chatter always seems to centre on why. Why is Klopp persisting with it? Why are Liverpool using their full-backs in such an odd way? Why is Salah now more of a creator? Why has there been such a shift for one player - Darwin Nunez?
Evolution was the buzzword this summer and not just because of the arrival of Darwin. Liverpool are perpetually evolving, just some changes are a little more drastic than others.
I think what we’re witnessing now has been in the works since the summer of 2019. It may have been executed earlier had the players been in place. It has been a bit of a slow burn that we have been building towards.
There was the change early on in the 2019/20 campaign, as mentioned above. Then Thiago and Diogo Jota arrived in the summer of 2020. Liverpool had a No9 who would look to get in behind instead of just dropping deep and they had a controller in midfield to make it a solid double pivot in the build-up. The club then added a more natural winger in Luis Diaz and Darwin is more of a traditional No9.
The next target is a midfielder and say the club do manage to land Jude Bellingham, he is much more of a goal threat than Jordan Henderson. In theory, if he played the role the skipper is in now on the right, the team would be better. That is clearly the aim, to get everyone up to speed with what is next so that when new arrivals join, they can seamlessly slot in.
What is interesting is that a lot of the playing profiles now suit the system Lijnders deployed while in Holland.
Anass Achahbar was Lijnders’ first choice centre-forward despite only being 5ft8. He was previously and attacking midfielder but adapted with ease. He would often look to pin the last line and his clever movement created opportunities. He scored a career-high 15 league goals during the 2017/18 campaign. It is the only time he has netted double figures. Achahbar shares some similarities with Jota.
The back-up centre-forward was Sven Braken, a 6ft2 unit who was everything you expect a No9 to be. Remind you of anyone in the current Liverpool squad? Braken also had the best season of his career.
The wildcard in the attack, however, was Arnaut Danjuma. Yes, the same Danjuma linked with Liverpool for the best part of two years.
Used on the left side, Danjuma was devastating when isolated one-on-one with the opposition. It is almost identical to how the Reds are looking to use Diaz. The Dutch forward scored 11 goals in 28 outings during that season, a figure he has bettered only once.
Circled in red, Danjuma picks the ball up in space and easily bypasses the man looking to get close to him. He attacks the outside before looking to cut back onto his favoured right foot.
From here, he curls the ball into the far corner and beyond the goalkeeper.
If you look at the above example, it looks remarkably similar to the first example from Liverpool’s Super Cup match against Chelsea, just flipped. Instead of building down the right, NEC are attacking their left and instead of the left-sided midfielder joining the attack, it is the right-sided one. You can just about see the centre-forward to the left of the picture.
Danjuma is the player circled and he’s receiving the ball from the man in midfield. How often have we seen Diaz in these positions this season? He drops deep, gets on the ball and then looks to attack the space.
Mart Dijkstra was usually the man on the left of the midfield three and he averaged more passes than anyone in the team. Gregor Breinburg anchored the midfield and would tend to cover the space on the right whenever NEC moved to a double pivot in possession.
The right-sided midfielder was Ferdi Kadioglu, a versatile winger who also played as wing-back and as an attacking midfielder. He was given the freedom to make it a front four and he chipped in with seven goals. He impressed that season as a teenager and was signed by Fenerbahce in the summer of 2018.
If you break down their team by profile, it does overlay with the key roles in the Liverpool XI. The controller on the left side of midfield and the attacking threat from the right-sided midfielder. You then have the smaller centre-forward backed up by a more stereotypical No9 with a winger on the left side of the attack.
The full-backs would underlap for NEC due to the wide positions being taken up by the forwards. It is all there. A problem for Lijnders was he tried to do too much too soon with the group. NEC conceded 29 goals in the 22 matches under the Dutch tactician but did score 39 times.
Now, it does appear as though the Reds have tried to do a little too much too soon this season but the groundwork was put in back in 2019. We might not see the final version of this idea until after the summer of 2023 once the midfield has had a bit of an overhaul. It might simply be a case of short-term pain now for long-term success.
I think Liverpool are trying to execute a system that Lijnders has been working on since 2017.
Ciekawy artykuł, ale stara zasad mówi, że dostosowujesz taktykę do tego jakich masz zawodników. Nigdy na odwrót. Gdy masz w składzie 11 drwali, grasz lagę, a nie na utrzymanie. Gdy masz w składzie “9” 200cm, grasz wrzutkami, a nie prostopadłymi etc etc.
Jeżeli zatem gramy nowym system nie mając do tego odpowiednich wykonawców to ktoś jest za to odpowiedzialny.
Z racji ostatnich kontuzji TAA, Matipa i Diaza jaki skład na ten moment wg Was ma największą rację bytu? Imo jedyna rozsądna opcja:
Ali
Gomez-Konate-VVD-Tsimikas
Hendo-Thiago
Salah-Firmino-Jota
Nunez
Pierwsi do wejścia jako zmiennicy to Carvalho i Elliott.
Allison
Gomez konate vv tsimikas
Fabinho thiago
Salah firmino carvalho
Nunez/jota
Pamiętacie, co Rafael Benitez mówił o posiadaniu krótkiego koca?
“Jeśli zakrywasz stopy, masz zimną głowę. Przykryj głowę i masz zimne stopy”.
Kiedy to mówił, mówił o osiągnięciu równowagi między atakiem a obroną. Nie mogłem się powstrzymać, by nie przypomnieć sobie tego podczas meczu Liverpoolu z Arsenalem, ale nie z taktycznego powodu. Myślałem o tym, kiedy Jurgen Klopp został zmuszony do dokonania pierwszej zmiany w meczu przed półgodzinnym gwizdkiem.
Luis Diaz wykręcił się i został zastąpiony przez Roberto Firmino. Od razu zmieniła się dynamika. Zamiast mieć czterech zawodników, którzy biegali z tyłu i po prostu sprawiali Arsenalowi problemy swoim ruchem, the Reds mieli trzech zawodników robiących to, z Firmino robiącym swoje nieco głębiej i łączącym graczy. Liverpool stracił również trochę tempa z tą zmianą. Chociaż Diogo Jota nie jest gnuśny, to nie jest Diazem.
Firmino zdobył gola i był to dobrze przepracowany gol, w którym Brazylijczyk zaatakował przestrzeń i strzelił sprytnie lewą nogą w kierunku Aarona Ramsdale’a, więc nie można go krytykować jako jednostki. Ale tempo zmieniło się wraz z jego wprowadzeniem i Liverpool wyglądał na nieco zagubiony. Nie stanowili już tak dużego zagrożenia i nie potrafili utrzymać piłki na połowie przeciwnika.
I właśnie wtedy zacząłem myśleć o cytacie z Beniteza.
Aby zrekompensować brak równowagi w innych miejscach, Klopp podrasował wszystko i przeszedł na 4-4-2. Na papierze daje to jego drużynie solidniejszą podstawę i oznacza, że obrońcy nie są tak odizolowani - choć nie czułem tego przy golu Gabriela Martinellego. Wydaje mi się, że ten gol podkreśla ryzyko, jakie podejmujesz, gdy używasz dwuosobowego środka pola.
Jednakże, używając czterech napastników, Liverpool ograniczył swoje opcje z ławki. The Reds mają tylko pięciu starszych napastników i z tych, których można by, na wyrost, określić dwóch jako skrzydłowych. W tym systemie właśnie tego potrzebujesz. Skrzydłowych. Potrzebujesz tempa w szerokich obszarach, aby spiąć opozycję i stworzyć możliwości w centralnych obszarach. W tym obecnym systemie przednia czwórka musi być zagrożeniem w tyle, aby być odpowiednio skuteczna. Bez tego jest ona tępa. Widzieliście to w drugiej połowie na Emirates.
Czuło się, że Liverpool nie może zmienić gry, bo, cóż, nie mógł. Ta wyjściowa XI miała mieć wystarczającą siłę ognia, by zdeklasować Arsenal, a potem ławka pozwoliłaby the Reds na obejrzenie meczu. Głębokość składu jest w porządku, jeśli używasz 4-3-3, choć można to zakwestionować, biorąc pod uwagę, że w środku pola brakuje ilości i jakości. Pozwólcie, że powtórzę - w teorii Liverpool miał wystarczająco dużo na formację 4-3-3 i wydawało się, że zmontowali skład na to.
Nie złożyli grupy zawodników zdolnych do gry w 4-4-2. Mają XI, ale poza nią nie ma głębi w kluczowych obszarach, a profile są zupełnie inne. Liverpool zaczął z przednią czwórką złożoną z Mohameda Salaha, Diaza, Joty i Darwina Nuneza. Zakończyli go czwórką złożoną z Harveya Elliotta, Nuneza, Firmino i Jordana Hendersona.
Kocówka Liverpoolu jest teraz bardzo krótka. Klopp próbował shore’ować rzeczy defensywnie i obnażył brak głębi w ataku. On to uporządkuje, w końcu. Ale nie jest przesadą stwierdzenie, że sezon wisi teraz na włosku i kilka złych ruchów może spowodować jego przedwczesne zakończenie.
Rzadko piszę na gorąco, ale ten temat utkwił mi w głowie i nie wyobrażam sobie, żeby w najbliższym czasie miał się zmienić. Miejmy nadzieję, że kontuzje Diaza i Trenta Alexandra-Arnolda nie są zbyt poważne, bo w przeciwnym razie może dojść do kolejnych drastycznych przetasowań.
[by Sam McGuire]
Czy możemy zaryzykować Joe Gomezem na prawej obronie teraz, gdy Joel Matip jest wyłączony?
Zadałem to pytanie na Twitterze i otrzymałem zróżnicowany odzew. Myślę jednak, że wiele osób odpowiadających nie patrzyło na szerszy obraz. Skupili się na sytuacji prawego obrońcy, a zignorowali problem środkowego obrońcy. Pomyślałem więc, że rozwinę to, o czym mówię.
Liverpool znajduje się teraz w niepewnej sytuacji. Zarówno Trent Alexander-Arnold, jak i Joel Matip są wykluczeni z gry przez najbliższe dwa tygodnie.
Trzeba kwestionować ramy czasowe podawane przez klub, ponieważ mają oni w zwyczaju mówić jedno, a potem nie widzieć zawodnika przez kilka miesięcy. Dlatego w tej chwili będę pracował tylko z konkretami i już teraz wiemy, że Alexandra-Arnolda i Matipa zabraknie przez najbliższe dwa tygodnie.
Od teraz do 26 października mierzymy się z Rangersami, Manchesterem City, West Ham United, Nottingham Forest i Ajaxem. Absurdalna suma pięciu meczów w 14 dni, ale taki jest harmonogram. Teraz, jeśli Matip byłby sprawny, Gomez na prawej obronie przez większość tych meczów nie byłby zmartwieniem. Nawet gdyby Calvin Ramsay był sprawny - podobno nie jest - nie wrzucałbym go od początku. To byłby dopiero chrzest bojowy, prawda?
Ale Matip nie jest sprawny, a Ibrahima Konate dopiero wrócił po kontuzji. Mamy trochę kłopotów. Nie można usprawiedliwić używania czwartego wyboru środkowego obrońcy na prawej obronie, gdy trzeci wybór środkowego obrońcy jest kontuzjowany, a drugi wybór środkowego obrońcy dopiero wraca do pełnej sprawności.
To tylko proszenie się o kłopoty, prawda?
Czy użycie Konate we wszystkich tych pięciu meczach byłoby zaniedbaniem? Przejście od braku piłki nożnej do całego futbolu to idealna burza dla kontuzji mięśniowej. Podobnie, czy Gomez jest przygotowany do rozpoczęcia pięciu kolejnych meczów? Czy kontuzja mięśnia może być dla niego na kartach, jeśli tak się stanie?
Teraz, oczywiście, James Milner może wypełnić na prawej obronie w dziwnym meczu, aby dać Gomezowi odpocząć, a Nat Phillips jest nadal w pobliżu, więc może wejść na środek obrony, jeśli jest to wymagane. Ale to osłabia wyjściową XI.
Wiem, że Phillips ma kultową opinię za to, co zrobił w sezonie 2020/21, a potem był ten zwrot Johana Cruyffa przeciwko Milanowi w zeszłym sezonie, ale jest zauważalny spadek defensywy, gdy zaczyna.
Jedną rzeczą jest użycie go, gdy nie ma innych opcji, inną rzeczą jest postawienie się w sytuacji, w której chętnie się go używa. I w tym scenariuszu byłoby to w dużej mierze to drugie.
Ponieważ Liverpool mógłby po prostu rotować Konate i Gomezem jako prawym środkowym obrońcą w ciągu najbliższych kilku tygodni. Mogliby używać Milnera na prawej obronie przez większość czasu z nr 2 wypełniającym go przeciwko, powiedzmy, West Hamowi i Ajaxowi.
To może być rozsądna opcja. To mogłoby zadziałać i miałoby dużo więcej sensu.
Inną możliwością jest wystawienie Gomeza na prawej obronie, a Konate na prawym środkowym obrońcy w większości tych meczów. Klopp mógłby wtedy szukać zarządzania minutami, używając Milnera jako zmiennika. Może nawet zastąpić Konate przy okazji przesuwając Gomeza na środek obrony. Phillips prawdopodobnie również dostałby kilka szans w tym scenariuszu.
Jednak, ponownie, wydaje się, że to niepotrzebne ryzyko.
Używanie pierwszego, drugiego i czwartego wyboru środkowych obrońców w wyjściowej XI, gdy trzeci wybór jest kontuzjowany, jest ryzykowne, nawet jeśli jest to tylko krótkoterminowe rozwiązanie.
Trzeba przyznać, że jest to rzadka sytuacja. Jak często kluby znajdują się w takiej sytuacji, gdy kontuzje doprowadzają skład do granic możliwości? W przypadku Liverpoolu nie jest to tak rzadkie, jak powinno być, ale co możemy teraz zrobić.
Więc co byś zrobił? Czy wybrałbyś Gomeza na prawej obronie, czy może szukałbyś rotacji między nim a Konate na środku obrony w ciągu najbliższych kilku tygodni, aby utrzymać jakość na pewnym poziomie?
[by Sam]
Też się zastanawiałem nad naszą obecną sytuacją w obronie, myślę że po 1 nie deprymowałbym Philipsa, moim zdaniem to solidny obrońca i poprawił się trochę w grze nogami więc ja nie widziałbym problemu, albo inaczej- nie czułbym dużego niepokoju gdyby, np. wszedł z ławki za Konate czy van Dijka w danym momencie meczu albo zaczął mecz ze słabym rywalem typu Nottingham. Czy jednak grałbym wszystko parą Konate-Van Dijk i Gomez ciągle na prawej stronie? Nie, ale nie ze względu na ewentualny spadek jakości(choć jak wspomniałem dla mnie Philips takim problemem by nie był), ale przez potrzeby rotacji i odpoczynku dla zawodników, zwłaszcza Konate, który jest świeżo po kontuzji, jak również Van Dijka który gra wszystko i jest pod formą. Nie wiem na ile zdrowy/gotowy jest Ramsay, ale nawet jeśli byłby gotowy to wątpie żeby Klopp go od razu rzucił na głęboką wodę i myślę że możemy spodziewać się Milnera na mecze w których, z założenia, my będziemy atakować, czyli np. dzisiaj(choć jak wspomniałem w wątku meczowym nie lekceważyłbym Rangersów u siebie) a także z West Hamem/Nottinghamem.
Ciekawi mnie też, czy wracamy do 4-3-3, czy gramy dalej 4 z przodu biorąc pod uwagę, że możemy dalej rotować młodymi- Elliottem i Carvalho. I oczywiście powracającym jokerem w postaci Oxa 
Defensywa powinna byc oparta o VvD i Konate na ŚO i Gomezie na PO, z opcją z Natem do rotacji za Konate (wraca po kontuzji) i Milnerem za Joe, ewentualnie z Ramsayem jeśli wreszcie jest dostępny (ale to na rywala typu Nottingham Forest).
Z przodu spodziewam się raczej powrotu do 4-3-3, bo mając tylko 4 napastników Klopp raczej nie zagra 4-2-3-1, bo Fabio czy Harvey jako zmiennicy raczej nie do tego zestawienia. Paradoksalnie chwilowo pomoc jest nieźle obsadzona ilościowo, wiec 4-3-3 tym bardziej ma sens.
Ciekawy artykuł od pana Neila Jonesa nt. Bajceticia. Tak jak pisałem przy wypożyczeniu Mortona. Młody dobrze sobie radzi w Blackburn, ale to Bajceticia Klopp stawia wyżej w hierarchii, a ogólnie uważa się, że jest on już krok dalej w rozwoju. Sztab Liverpoolu widzi w nim coś więcej. Klub może traktować go jako długoterminowego następcę Fabinho. No cóż dla mnie to zero zdziwienia. Warto rozwijać taki talent skoro już się objawił. Pewnie to tylko kwestia czasu jak zacznie się pojawiać częściej w pierwszym składzie. Styl gry porównywalny do Declaina Rice’a. Mamy szmaragd w składzie, na który warto chuchać i dmuchać. Ja mu mocno kibicuję i od początku kiedy zaistniał mam na niego mocny hajp, to może być czarny koń.
A ja mam nadzieję, że jeszcze Mortona zobaczymy w barwach Liverpoolu, w zeszłym sezonie bardzo spodobał mi się sposób jego gry, choć faktycznie Bajcetic w presezonie pokazał się z świetnej strony i nie mogę się doczekać jego występów w krajowych pucharach.
Jutro na City tak:
Jota Firmino Salah
Fabinho Thiago Elliott
Robertson VVD Gomez Milner
Alisson
Jeżeli potwierdzi się kontuzja Konate.
Cytuje sam siebie, bo pytanie jeszcze bardziej aktualne po kontuzji Joty. Teraz już możemy rotować tylko 1 z dwójki Elliott/Carvalho bo przy dalszym graniu 4 z przodu, jeden z nich będzie w 1 składzie. Z jednej strony głupio zmieniać nowy system, który działa i pomaga wyjść na, w miarę, prostą, a z 2 strony nie mamy już aktorów do takiej scenerii.
Niedawno pomstowaliśmy na dziury w II linii, teraz do składu wracają Keita i Ox i mamy praktycznie pełną obsadę linii pomocy, natomiast braki w ataku.
Nie wiem czy widzieliście, ale wczoraj zagraliśmy innym ustawieniem, bardziej 4-5-1 lub 4-2-3-1.
nasi skrzydłowi, grali bardziej jako boczni pomocnicy w ustawieniu 4-4-2, nie raz Jota czy Elliott interweniowali w naszym polu karnym.
Moim zdaniem to było kluczem do czystego konta i konsekwencji wygranej. W poprzednich meczach nasi boczni obrońcy zostawali bardzo czesto 2 na 1 w obronie, bo Henderson/Diaz/Salah nie zdążali wrócić przez zapędzenie się do przodu.
Jednak wydaje mi się, że to rozwiązanie tylko na City, ze względu, że oni są chyba jedyną drużyną, która częściej utzymuje się przy piłce przeciwko nam.
Też się zastanawiałem nad ustawieniem wczoraj i wg mnie zagraliśmy wczoraj na 2 formacje, co powodowało asymetrię w ustawieniu (dawało większą nieprzewidywalność).
W fazie obrony graliśmy 4-3-3, Harvey cofał się do środka, Firmino na szpicę szedł a Salah bardziej prawe skrzydło zabezpieczał. Natomiast w fazie ataku przechodziliśmy w 4-2-3-1 gdzie Elliot szedł na prawe skrzydło, Firmino grał cofniętego napastnika a Salah szedł na Szpicę. Bardzo ważną rolę miał tutaj Jota, który w każdym wariancie musiał pokrywać całe skrzydło.
Podobało mi się to co zobaczyłem wczoraj pod względem taktycznym, nie ukrywam, że chciałbym zobaczyć takie samo ustawienie na WHU (Nunez na LS - choć będzie musiał bardzo w obronie zasuwać).
Ciekawe jak to nasz sztab rozwiąże, w przypadku braku Diaza i Joty, zostajemy z 3 graczami ofensywnymi, którzy najlepiej czują się na środku właśnie. Myśle, że zaczniemy z Carvalho po lewej stronie, Salahem z prawej, Firmino miedzy nimi i Nunezem na szpicy, ale to może prowadzić do groźnych kontr jak w meczu z Arsenalem. Zobaczymy
Wydaje mi się, że pod nieobecność Diogo i Lucho będziemy z przodu grali dwoma wariantami:
Do mundialu gramy zaledwie 5 spotkań ligowych (West Ham, Nottingham, Leeds, Tottenham i Southampton). Jeżeli podtrzymamy niezłą formę z ostatniego tygodnia i nie będzie w składzie kolejnych urazów, to powinniśmy powalczyć o 12+ punktów. Najciężej będzie ze Spurs na wyjeździe, ale i West Ham może napsuć nam dużo krwi.
Panowie, myślę, że zapominacie o tym, że Nunez spokojnie może grać na LS, tak jak grał czasami w Benfice. Zresztą grając u Nas też ma tendencje do schodzenia na lewą stronę, nawet jak gra na środku ataku.
Naszła mnie taka myśl , cały czas nie kupujemy pomocnika . Dodatkowo Klopp próbował już formacji 4-4-2 . Teraz zakup Gakpo brak ,odpowiedniej liczby klasowych sp . Hipotecznie jakbyśmy przechodzili na 4-4-2 i mieli nowego klasowego sp np Jude wyglądało to następująco:
Diaz-Jota-Nunez-Salah
--------Thiago-Jude